Αγαπητοί μου Αναγνώστες,
ο δρόμος της γνώσης με σκοπό την Σοφία είναι τραχύς και τρομερά μοναχικός. Ως γνωστόν ο δρόμος των ανθρωπίνων σχέσεων και δη των ερωτικών, ανήκει στην πρώτη θέση εκμάθησης και εξέλιξης του ανθρώπου. Γιατί η Ερωτική σχέση, δονεί τις πιο λεπτές χορδές της Ψυχής. Κολυμπά στα νερά των συναισθημάτων και των αισθήσεων. Τα εργαλεία του ανθρώπου για να κατανοήσει τον Κόσμο γύρο του. Καλύπτει όλο το φάσμα των εννοιών. Ξεφεύγοντας από την Στρατηγική της Λογικής, περνώντας από τα 40 κύματα των προσοδοφόρων Δακρύων και του Πόνου. Μιά " υγιής " ερωτική σχέση μπορεί να αποτύχει στο όνομα της έλλειψης κατανόησης.
Τα διαζύγια, πέραν της απλής ευκολίας, ως κύρια αιτία αναφέρουν την " ασυμφωνία χαρακτήρων " . ¨Ετσι προβληματίστηκα με το ρήμα ΄καταλαβαίνω¨. Τι ήταν αυτό που έκανε τους Ανθρώπους να μην " καταλαβαίνουν " ;
Διαπίστωσα λοιπόν την διαστρέβλωση των εννοιών. Π.Χ. ¨Εφτασε η έννοια, κατανόηση ή καταλαβαίνω, να νομίζει ότι πρέπει να αγγίζει τα όρια της αποδοχής και όχι της συνειδητής κατανόησης της διαφορετικότητας του άλλου. Η κατανόηση πέρασε στην σφαίρα της λύπης και της ευσπλαχνίας (αχ γιατί δεν με καταλαβαίνεις ;) , αντί της αντιληπτικής δεινότητας αυτής καθ΄εαυτής της έννοιας με στόχο την συνένωση αμφοτέρων τόσων όσων διαφορών, έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία νέων διόδων κατανοήσεων.
¨Ομως συμβαίνει περιστασιακά ή είναι κάτι καθολικό ; Δυστυχώς τελικά οι δρόμοι των εννοιών, έγιναν οι φάκες των ανθρωπίνων σκέψεων. Μιλάμε για Ισότητα, χωρίς να κατανοούμε τι σημαίνει και πως μπορεί να εφαρμοστεί. Μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία στις πλείστες των περιπτώσεων έρχονται σε αντίθεση με την έννοια. Μιλάμε για Ελευθερία, χωρίς να κατανοούμε τι σημαίνει . Το μόνον που μάθαμε στην διαχρονική μας πορεία, είναι πως να σκεπάζονται οι έννοιες κάτω από νομοθετήματα, που εξυπηρετούν κατά καιρούς τις συνυπάρχουσες Κοινωνίες. Η Αγάπη έγινε η του ελέους, αντί να υπηρετεί την Ανώτερη προσφορά. Με λίγα λόγια μεγάλος Πνευματικός ξεπεσμός.
Προσωπικά σαν ατίθαση Πουλάδα, είχα πρόβλημα με την κοινωνία ως προς το τι είναι Ελευθερία και τι Ισότητα. Δεν καταλάβαινα, γιατί οι Κοινωνίες δεν ήταν άξιες να υποστηρίξουν τέτοιου είδους αυτονόητες έννοιες. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως όλες τις Φιλοσοφικές έννοιες τις πέρασαν μέσα από κρησάρα διαφόρων Θεολογικών και Δαιμονοποιημένων κατευθυνόμενων πεποιθήσεων .
¨Ολες οι επουράνιες έννοιες έμειναν προσγειωμένες στο έδαφος, για να διαχειριστούν τις πνευματικές και ψυχολογικές οντότητες.
Ας πάρουμε την ισότητα. Είμαστε όλοι ΙΣΟΙ ; Θα μπορούσαμε να πούμε πως ΝΑΙ. ¨Ομως κάτω από πιό πρίσμα ; Αντιλαμβανόμαστε το ίδιο ; ΟΧΙ ¨Εχουμε όλοι τις ίδιες σωματικές ικανότητες ; OXI. Τότε πως μπορεί να καθοριστεί η Ισότητα με τόσες διαφορές ;
Κατά την γνώμη μου η εφαρμογή της Ισότητας, επιτυγχάνεται με την αποδοχή της εκάστοτε Ικανότητας, της οποιαδήποτε διαφορετικότητας. Είμαστε όλοι Ίσοι, όχι γιατί είμαστε όλοι το ίδιο ¨Εξυπνοι, αλλά γιατί έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε ο καθένας μας με πιό τρόπο θα λαξέψει την προσωπική του Φιλοσοφική Λίθο. Μπορεί ο κάθε δρόμος να παρέχει τις δικές του Αλέες, τις δικές του εμπειρίες. Ο σκοπός όμως κανονικά πρέπει να είναι ΕΝΑΣ : η ισορροπία της Διαφορετικότητας. Η Ισότητα και Η Ελευθερία, μπορούν να εφαρμοστούν ουσιαστικά όταν προασπίζουν τον Σεβασμό και την Συμπόρευση, ¨Οχι το Καπέλωμα , την ισοπέδωση και την επιβολή δια νόμου εννοιών. Η διαφορετικότητα είναι η κινητήριος Δύναμη της Δημιουργίας ενάντια στο τέλμα μιας ανούσιας ισοπεδωτικής ισότητας.
Η Αγάπη, το ύψιστο συναίσθημα προσφοράς αλλά και κατανόησης του Κόσμου. Ο μοναδικός νόμος της συνένωσης όλων των νοημάτων. Φόρεσε τα ρούχα της πρακτικής λογικής, απαρνούμενη τον ρομαντισμό σαν την λέπρα. Ο ενορατικός ρομαντισμός και η μαγεία, αντιπαραβάλλονται με την πρακτική Λογική , την γλαφυρότητα και το παράλογο. Η Αγάπη μπήκε στο πανέρι της προσφοράς και της ζήτησης , αλλοτριώνοντας το Σεβάσμιο και Δίκαια ισορροπημένο αγκάλιασμα της συλλογικής ποικιλόμορφης πνευματικότητας και των ανιδιοτελών προσφορών.
¨Ομως Αγάπη χωρίς τον Γητευτή Έρωτα δεν γίνεται. Ο Γητευτής Έρωτας , ο Λάτρης της Ζωής, του παράλογου ρομαντισμού και δημιουργού του υδάτινου Κόσμου της Ψυχής και των Ιδεών, μεταμορφώθηκε σε απαιτητικό εραστή του δούναι και λαβείν, περνώντας από τόν Μύθο στην Υπογείωση των συναισθημάτων του και των προοπτικών του. Μια Αγάπη που αντί να είναι παραγωγική και δημιουργική, καταντά να γίνεται λιμνάζοντα νερά , καταστρεπτικά προστατευτική , αιματηρή και εξαρτημένη από χθόνιες οντότητες της λύπης και της συμπόνοιας !
Το να θέσω τον εαυτό μου στην θέση του άλλου, δεν έχει σαν σκοπό να τον συνλυπηθώ, αλλά να προσπαθήσω να γίνει εμπειρία μου η εμπειρία του άλλου. Γιατί με το βαθμό που θα μπορώ να αντιληφθώ την θέση του άλλου, θα έχω κατανοήσει αυτόματα και την δική μου σε συνύπαρξη με την δική του. Θα έχω αποδεχθεί την ομορφιά όλων των χρωμάτων και των αρωμάτων. Γιατί η ύπαρξη τους καταξιώνεται μέσα από την ύπαρξη του άλλου και τανάπαλιν. Ειδάλως τελματώνουν, συρρικνώνονται και πεθαίνουν !
Με λίγο διαφορετικά λόγια, θα έλεγα το εξής. Ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός προήγαγε την Δύναμη της Ψυχής, το λιμάνι των συναισθημάτων. Την κινητήριο Συνενωτική Συμπαντική Δύναμη , την ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΨΥΧΗ. Ενώ ο Δυτικός Πολιτισμός προήγαγε τον Ορθολογισμό και τον ρεαλισμό, του 1 + 1 = 2. Μα ούτε και στα ανώτερα μαθηματικά δεν ισχύει, είναι περίπου 1,9....
Ο σαφής διαχωρισμός/τεμαχισμός του Δυαδικού κόσμου και η στροφή των ροπών της αντιληπτικής δεινότητας προς μία κατεύθυνση, αγκύλωσε στην κυριολεξία τις Κοινωνίες και σήμερα τις έφερε στο τέλμα, λίγο πριν τον γκρεμό.
Απαιτείται, ο Επαναπροσδιορισμός και η εξισορρόπηση του Κόσμου των Ιδεών και εννοιών, στην βάση της ΕΝΙΑΊΑΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ ΨΥΧΗΣ. ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ !
Η Ενέργεια = Ψυχή=Νους=Πυρ =Θεός ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΣΕ τον ΑΝΘΡΩΠΟ τον διαχειριστή και Δημιουργό της εξέλιξης της ΄Υλης. Είναι άρρηκτες οι σχέσεις μεταξύ τους και όχι διαχωρισμένες , ωσάν ο Θεός=Ψυχή=Ενέργεια να είναι κάτι Ξένο, εξωκοσμικό και απολυταρχικό.
Η επιλογή του επαναπροσδιορισμού χρειάζεται προσωπικό κόπο και ανοικτούς πνευματικούς ορίζοντες.
ΑΣΠΑΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου