Ποιός θα μπορούσε να οριοθετήσει την έννοια φασισμός ανάμεσα στους χαρακτηρισμένους αντιπροσώπους του και τους αποκαλυφθέντες πολιτικούς όλων των χρωμάτων, με ελαχιστότατες δυστυχώς εξαιρέσεις ;; Έχουν διαφορετική βαρύτητα ή ουσία μήπως ....;;
Δεν είναι απόλυτος φασισμός, η μη δυνατότητα της ισάξιας δημοσιοποίησης της κάθε ιδέας και άποψης ;; Να μην έχει δοθεί ποτέ χώρος και δυνατότητα να δοκιμαστούν νέες απόψεις και θέσεις , εκτός από το υπάρχον μονοπώλιο της πολιτικής ;; Φανταστείτε ότι απαιτούμε από αυτούς να πατάξουν τα μονοπώλια, όταν οι ίδιοι έχουν καταστήσει μονοπώλιο το δικό τους μετερίζι !!!
Υπάρχει ο ισχυρισμός πως οι φασίστες είναι δολοφόνοι, βάζοντας φωτιές και τα τοιαύτα. Τότε πως και το παρακράτος βασιλεύει προερχόμενο από μη εκλεγμένους φασιστικούς εκπροσώπους, αλλά άλλοτε κυβερνούν συντηρικοί, άλλοτε σοσιαλιστές και σήμερα οι εκτροχιασμένοι τραπεζίτες ;
Είναι το κρυφό δεκανίκι όλων τους, σας ακούω να λέτε ;; Μπορεί. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι, άρα καταλήγουμε όλοι είναι φασίστες. Α όχι λέει κάποιος άλλος, δεν είναι έτσι. ΕΕεεε Πρέπει τότε να επιλέξετε τι ακριβώς πραγματικά συμβαίνει. Γιατί δύο ειδών κρίσεις μας κάνουν καμία σωστή κρίση.
Παντού υπάρχουν οι φανατικοί της κάθε πλευράς. Άλλωστε το ίδιο λένε και για τους ακροαριστερούς. Λογικό ακούγεται, τα άκρα να βρίσκονται σε διαμάχη από τους οπαδούς τους. Όμως τα άκρα τροφοδοτούνται από τις κακώς κείμενες υπερβολές και ασυδοσίες που έχουν προξενήσει λίγοι άνθρωποι εναντίον των πολλών, κινούμενοι πιο πολύ προς τις πιο "δημοκρατικές" θέσεις, πράττοντας πλέον φανερά και ανερυθρίαστα τα χείριστα όσα.
Ποιός είναι αυτός που καθόρισε πως τα μικρά ποσοστά του ενός ή του δείνα έχουν μικρότερη αξία, επειδή για διάφορους προπαγανδιστικούς λόγους είτε διαβάλλονται είτε παραγκωνίζονται μένοντας στην αφάνεια και τούτο επειδή κάποιος νόμος τους επιτρέπει "ποσοστιαία" έως καθόλου δικαιώματα ;; Ποιός θέσπισε τον νόμο μιας άγνωστης στην ουσία έννοιας, αυτήν την δικτατορία της πλειοψηφίας ;; Ποιά νομιμοποίηση μπορεί να έχει κάθε μειοψηφία που στηρίζει την υπεροχή της, εκμεταλλευόμενη την πλασματική ενορχηστρωμένη πλειοψηφία και προστατευόμενη από τα μέσα ασφαλείας ;;
Πόσοι έχουν άραγε τελικά το δικαίωμα να μιλούν ή όχι για φασισμό ;;
Δεν υπάρχει στόμα σήμερα που να μην τολμά να μην αναφέρει την λέξη δημοκρατία. Όλοι μιλούν για δημοκρατία, κανείς όμως δεν γίνεται πραγματικά το παράδειγμά της. Ο κάθε ένας την μονοπωλεί κατηγορώντας τον άλλο για λιγότερο δημοκράτη. Μόνον λόγια. Μηδενός εξαιρουμένου. Αντίθετα ο φασισμός της διαχρονικής αποδήμησις και κατακερματισμός της κοινωνίας (των κοινωνιών) δεν γίνεται αναγνωρίσιμος, λόγω της πλύσης εγκεφάλου του αφελούς κοινού από τους γνωστούς φασισοδημοκράτες. Ένα έγκλημα κατεξακολούθηση. Δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει κανείς αν ζει σε φασιστικό ή σε δημοκρατικό εν τέλει περιβάλλον. Άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, βρίσκονται σε νεφελώδη κατάσταση.
Όλοι αγαπούν την πατρίδα, όχι όμως εννοώντας τα ίδια.
Όλοι υπερασπίζονται τον άνθρωπο, αλλά στην ουσία κανείς, αφού δεν ξέρουν να προασπίζονται και να εκτιμούν πρώτα τους εαυτός τους.
Όταν όλα αυτά είναι τόσο έκδηλα και φανερά γύρο μας, πως γίνεται η κάθε ομάδα απόχρωσης να υποστηρίζει έννοιες, που στην ουσία τις έχουν καταργήσει ακόμα και οι ίδιες !!
Ουδείς αθώος. Απ' την στιγμή που δεν έχει διακριθεί μέχρι στιγμής δοκιμασμένος μπροστάρης, που να έχει ενδιαφερθεί με την καρδιά του και την τιμιότητά του γι αυτόν τον τόπο, είναι όλοι εν δυνάμει ένοχοι. Αν δεν αρέσει έτσι, βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση. Το ότι δεν είναι δοκιμασμένο το άλφα ή το δείνα, δεν αθωώνει εκ προοιμίου κανέναν απαραιτήτως. Μπορεί αυτή να είναι η δουλειά του εντός συστήματος , όπως στην περίπτωση του ΚΚ., με την βοήθεια του προσανατολιζόμενου κοινού. Για όλα υπάρχουν παραδείγματα και όλες οι πιθανότητες πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψη.
Στην πραγματικότητα δεν απαιτούνται αποχρώσεις ή συγκεκριμένες ιδεολογίες, για να σέβεσαι τον εαυτό σου, να σέβεσαι τα χώματα που πατάς, τις αναμνήσεις των όποιων κατορθωμάτων της φυλής σου. Δεν έχει τόση σημασία ποια είναι αυτά. Γιατί άλλωστε θα πρέπει απαραίτητα να μπουν σε ζύγι.;; Οι αναμνήσεις της φυλής όποια και αν είναι η ιστορία της, αφορούν όλα όσα κουβαλά μέσα του ο κάθε ένας ξεχωριστά εντός αυτής , είτε το ξέρει είτε όχι . Αυτή είναι η αρχική βάση και έπονται τα επόμενα. Φαντάζομαι πως δεν είναι απαραίτητο να έχεις πατέρα Αϊνστάιν ή πλούσια μητέρα, για να τους αγαπάς !! Άρα πρώτα αγαπάς για να μπορείς να εκτιμήσεις ότι έχουν επιτύχει, μικρά ή μεγάλα. Οφείλουμε λοιπόν να γνωρίζουμε, να εννοούμε (νοιώθουμε), να σεβόμαστε και να εκτιμούμε κατά το μέγιστο δυνατόν.
Με την συμβολή της διαχείρισης του νου, ωθείται η ύπαρξη διαφόρων κομμάτων από την μία άκρη έως την άλλη. Αυτό δεν σημαίνει πως όλα δεν έχουν τα ίδια ακριβώς μειονεκτήματα και συστημικούς σκοπούς. Τα δεδομένα της χρονικής στιγμής θέτουν τις βάσεις των επιλογών και εμείς πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και επικεντρωμένοι στα Εθνικά μας συμφέροντα, στην χώρα μας, στα δικαιώματά μας, στην αξιοπρέπειά μας, στον αυτοσεβασμό μας , στα περιθώρια που υπάρχουν και ουδέποτε στην χρησιμοποίησή μας.
Πρέπει παράλληλα να διαπιστώσουμε πόση είναι η μεταξύ μας Δημοκρατία, πόσους τόνους ζυγίζει η μεταξύ μας Φασιστική συμπεριφορά που κουβαλάμε στην καθημερινότητά μας και τότε θα είμαστε ικανοί να ξεχωρίσουμε το τερατώδες δολοπλόκο πλέγμα που έχει απλωθεί πάνω στα κεφάλια μας, με την συναίνεσή μας. Ας μην του επιτρέψουμε να υπερισχύσει. Εμείς επιτρέπουμε να υπάρχουν τα πάντα. Με τα λάθη μας και με τα όσα σωστά μας.
Ασπασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου