Ο λόγος του Ερντογάν δεν θα μπορούσε να πει κάποιος πως μας κάνει εθνικά υπερήφανους.
Από την αρχή της ύπαρξης των κατοχικών δυνάμεων σε τούτο τον τόπο, κάποιους εξυπηρετεί η ιστορική ανακολουθία προς όφελος και των τουρκικών συμφερόντων και όχι μόνον.
Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο με τις μηχανορραφίες διαφόρων πρακτόρων και μερικών ευκαιριακών πολιτικών ανδρεικέλων, με σκοπό να κατοχυρώσει διεκδίκηση μεριδίου των πλούσιων κοιτασμάτων, που μόνον οι Έλληνες δεν γνώριζαν επίσημα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι το είχαν κρυφό καμάρι. Να μην προσθέσουμε την ανέχεια, την οικονομική στημένη κρίση στην πατρίδα μας, θα είναι περιττό αφού είναι πιστεύω ήδη ξεκάθαρο.
Η μοιρασιά του κορμιού όμως είχε ξεκινήσει με την παράδοση της Ανατολικής Θράκης.
Η Τουρκία έπρεπε να έχει πόδι σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως ακριβώς κάνει και το Ισραήλ με άλλο τρόπο. Ποδόσφαιρα, eurovision , Ισραηλινό ευρωπαϊκό συμβούλιο (πολύς ο κόσμος της διασποράς) κ.α.
Οι Ελληνικές ηγεσίες που πάντοτε λειτουργούσαν εις βάρος των συμφερόντων αυτού του τόπου και του έθνους, μη έχοντας απολύτως κανένα στρατηγικό και διπλωματικό σχεδιασμό, άφηναν να κυλούν τα πράγματα στην τύχη και όπου πάει. Έτσι ακριβώς όπως τραβούσε τόσα χρόνια στραβά βήματα η χώρα, για την επίτευξη αυτού του απεχθούς αποτελέσματος, που εξυπηρετεί τους πάντες, πλην ημών. Πόσες φορές δεν λέγαμε όσοι λίγο καταλαβαίναμε, πως "είναι ευτύχημα που αυτή η χώρα (η Ελλάδα) ακόμα υπάρχει".
Στην αρχή της κρίσης, το Ισραήλ ξεκίνησε καμπάνια υπέρ της κήρυξης της Ελληνικής ΑΟΖ, χωρίς να χρειάζεται να τονίσουμε πως ενδιαφερόταν για τα δικά του συμφέροντα.
Αυτό ήταν και είναι οφθαλμοφανές.
Όπως πάντα η κυβέρνηση και μετά παρέλευση τριών ετών, δεν την ανακηρύσσει, αλλά κάνει "ρηματική" δήλωση, με σκοπό να συρθεί ακόμα μία φορά στα διεθνή δικαστήρια για να βρει το δίκιο της, ένα δίκαιο που θα το ρυθμίσουν οι "μεγάλοι" δικαστές, βάσει των επιρροών από τους διεθνείς παράγοντες του χρήματος, γιατί κυβερνήσεις δεν υπάρχουν, παρά μόνον πιόνια. Αυτόν τον διασυρμό βέβαια πρώτος τον εφάρμοσε ο μεγάλος "εθνάρχης" του έθνους Κων/νος Καρά-αλής, Καραμανλής. Αυτός ο εθνάρχης, σαν όλους αυτούς τους εθνάρχες που έχουν στηθεί αγάλματα σε διάφορα σημεία της χώρας, έβαλε εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία, από που και ως που, για την Κύπρο. Άφησε να αιμορραγεί η πληγή και αλυσόδεσε την Ελλάδα στο άρμα των μεγάλων συμφερόντων.
Καλά δεν ξεχνώ τι προσπάθησε ο Κωστάκης. Θέλει πολύ νερό όμως...
Τι θα ακούσετε να λέει ο Ερντογάν ; ό,τι λένε και οι διεθνείς γλώσσες ή αλλιώς τοκογλύφοι. "Ιδιωτικοποιήσεις που είναι τόσο καλό πράγμα για να σταθεί μία χώρα στα πόδια της". Να το εξηγήσουμε ; το έχουμε εξηγήσει πάμπολλες φορές. Η ψωροκώσταινα τέτοια έπρεπε να μείνει, γιατί έκανε κακό στις τσέπες των ολίγων, ακόμα και αυτών που υποτίθεται πως υποστήριζαν από την αρχή την κήρυξη της ΑΟΖ.
Φτάσαμε πλέον στο σημείο να έχουν υπογράψει την παραχώρηση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με μπόλικη παγκοσμιοποιημένη συνταγή σάλτσας, έχοντας ως αποτέλεσμα να μας απομονώσει από άλλες διεθνείς διπλωματικές σχέσεις. Τα ανδρείκελα ή άλλως σωτήρες του γλυκού νερού, δέχθηκαν η χώρα να μην μπορεί να ζητήσει οικονομική στήριξη από άλλη πηγή, δίνοντας το κεφάλι της επί πίνακι ως άλλες Ηρωδιάδες. Μόνον που ξέχασαν βέβαια την τραγική της τύχη, μετά το αποτρόπαιο αίτημά της.
Εν πάσει περιπτώσει, τι σημασία έχει να τα λέμε μεταξύ μας, σκέφτεστε. Έχει σημασία να γνωρίζουμε την ιστορική μας διαδρομή και κατάληξη, όποια και αν είναι αυτή. Ο Ερντογάν και ο κάθε Ερντογάν κοιτά τα συμφέροντα της χώρας του. Οι ισχυροί φίλοι της Τουρκίας την προτιμούσαν, αφού περισσότερη εμπιστοσύνη είχαν στους πολιτικούς της, παρά στους δικούς μας. Όχι γιατί δεν ακολουθούσαν αυτά που τους έλεγαν, όπως με την περίφημη συμφωνία Cooper που έληξε το 2010 και για την οποία είχε χυθεί αίμα για να μην γνωστοποιηθεί, αλλά γιατί συνήθως ήταν τόση η λαιμαργία και η μισαλλοδοξία των ιθυνόντων, οι οποίες με την πάροδο του χρόνου καρφωμένοι στην πολιτική σκηνή του τόπου όλο και αυξανόταν, καθ' όσον δεν υπήρχε εσωτερικό εμπόδιο στην κλεψιά , την ψευτιά και στην ρεμούλα, που δεν τους έδινε τα εχέγγυα εκείνα της εμπιστοσύνης, ώστε να στηριχθούν σε τέτοια δουλικά και γλοιώδη πόδια.
Οι Τούρκοι πολιτικοί, είτε μας αρέσει είτε όχι, φρόντιζαν για τα συμφέροντά τους και κουνούσαν και καμιά φορά την ουρά τους, όπως στον πόλεμο του Ιράκ, όπως ακόμα και στον πόλεμο με την Συρία.
Περιττό να αναφερθεί πως θα πρέπει να υπάρξει εντελώς νέα ηγεσία που θα ξεκινήσει σε νέες βάσεις περισσότερες διευρυμένες επαφές με τους ισχυρούς του πλανήτη. Να διεθνοποιηθεί το σοβαρό της ζήτημα, τοποθετώντας στο τραπέζι τους διεθνείς κανόνες και το διεθνές δίκαιο. Δεν μπορεί να κάθεται η ηγεσία με σταυρωμένα χέρια και απλώς να αποδέχεται εντολές και με υποκρισία μετά να βγάζουν λόγους για διάφορες "συνιστώσες της συνισταμένης". Αυτοί οι λόγοι δεν ακούγονται ούτε σε τριτοκοσμικά πανεπιστήμια, γιατί εκεί έχουν μυαλό για να τους πάρουν οι φοιτητές με τα γιαούρτια.
Χρειάζεται πυγμή και εθνική σκέψη, που τέτοια δεν υπάρχει στις κυκλοφορούσες "συνιστώσες των συνισταμένων". Όλες κάπου ακουμπούν και κάπου αποβλέπουν μέσα σε στενά πλαίσια συμφεροντολογισμού ή πλύσης εγκεφάλου.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές το "ελλείψει
συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι
παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο
της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ (αφ' ής στιγμής κηρυχθεί) είναι η μέση
γραμμή...", χωρίς βέβαια να έχει κανείς το θάρρος και να το εξηγήσει. Σερβίρεται μάλιστα με πολύ φυσικό τρόπο, από κάθε ένα δημοσιογράφο, όποιας πλευράς, σαν φυσικό φαινόμενο. Εκεί δηλαδή που σήμερα λες πως πατάς, επιτρέπει τελικά να πατήσει ο(ι) διπλανός(οι) σου.
Για εσένα, όλους εμάς όμως ισχύει αυτό που άκουσα σήμερα από τον Τράγκα το πρωϊ.
Ζήτησαν λέει πολυεθνικές αλυσίδες να έλθουν να "επενδύσουν" στο Ελλαδιστάν, αλλά με μισθό 200 ή 300 ευρώ.
Άντε καλή .......... (από μένα και από σένα εξαρτάται η συμπλήρωση της λέξης).
Πριν προλάβεις να τρέξεις να την πεις, πρώτα σκέψου.
Νάγια
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ από Enikos_gr
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΡΕΤΖΕΠ ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ από Enikos_gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου