του Στρατή Μαζίδη
Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς, σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανκς
Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς, δουλεύαν στον Μπράουν, στον Φίσερ, στον Κραφτ
Ο Μπράουν, ο Φίσερ και ο Κραφτ, αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ
Ο Τόνυ, ο Φώτης κι ο Βαγκς, στην τρόικα δούλευαν, φτιάχνοντας τανκς
Ο Τόνυ, ο Φώτης κι ο Βαγκς, δουλεύαν στο Βόλφγκανγκ, στον Ολι, στο Ζαν
Ο Βόλφγανγκ, ο Ολι κι ο Λαρς αχώριστοι γίνεται φτιάχνοντας τραστ
Ο Τόνυ, ο Φώτης κι ο Βαγκς λοιπόν. Έγιναν κι αυτοί αχώριστοι. Λίγο να κουνηθεί ο ένας και έπεσαν οι άλλοι δύο.
Βρήκαν κι αυτοί δουλειά στη φάμπρικα και ναι έφτιαχναν
τανκς. Όχι από αυτά με τις ερπύστριες που τις ακούς να τσουλάνε αργά
αργά με εκείνο το χαρακτηριστικό τους θόρυβο.
Από τα άλλα που κυλούν και σκορπούν την απελπισία. Ήδη
έχουν πατήσει 3000-4000 ανθρώπους. Τους έλιωσαν. Πέρασαν από πάνω τους.
Τι να καταλάβει μια σιδερένια μηχανή από αυτό τον ήχο της σάρκας που
λιώνει; Τι να ακούσει ο χειριστής μέσα στο μηχάνημα από την κραυγή του
μελλοθάνατου;
Οι τρεις πρωταγωνιστές της νέας έκδοσης του τραγουδιού
δεν ενδιαφέρονται αν έξω από την πόρτα τους κάποιοι ξεπαγιάζουν ή
αναζητούν αποφάγια στα σκουπίδια. Αρκεί που τους έδωσαν εργασία οι
ξένοι. Μπορεί στην ουσία να είναι κι αυτοί εργάτες ενός εργοστασίου που
παράγει θάνατο αλλά δεν το καταλαβαίνουν. Ή, το καταλαβαίνουν αλλά τα
ανταλλάγματα είναι μεγάλα. Οι θέσεις. Η εξουσία. Η ματαιοδοξία. Η
κενοδοξία.
Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς ήταν αναλώσιμοι. Στον πόλεμο πήγαν. Σαν ήρωες έπεσαν κάτω από τα τανκς.
Κι ο Τόνυ, ο Φώτης κι ο Βαγκς είναι αναλώσιμοι. Στον
πόλεμο πήγαν. Αλλά δεν πρόκειται να πέσουν σαν ήρωες. Μάλλον σαν
δολοφόνοι θα πέσουν. Θα αναστηθούν αυτοί που τους έλιωσαν οι ερπύστριες
των αόρατων τανκς για να εκδικηθούν το θάνατό τους.
Προελαύνουν ανενόχλητοι όπως οι προκάτοχοί τους. Ας γνωρίζουν όμως πως κάποια στιγμή θα φτάσουν έξω από το Στάλινγκραντ…
Από την πένα του http://freepen.gr/?p=19016
credibilis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου