Αναρωτιέται κανείς, γιατί ο άνθρωπος δεν συνεπαίρνεται από το Ωραίο (όχι του Life style) και το Αγαθό ... (όχι του κακομοίρη) (!!) Τόσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσει ο άνθρωπος το καλλίτερο από το χειρότερο ; το κατώτερο από το Ανώτερο ; Του είναι τόσο δύσκολο να αποκτήσει αυτήν την γνώση μόνος του και επαφίεται σε κάποιους άλλους να του πουν, πιο είναι τι ; Αυτό το σχόλιο το έγραψα σε μία φωτογραφία καλού μου φίλου που ανάρτησε στο F.B., η οποία απεικόνιζε ημίγυμνους ανθρώπους να αυτομαστιγώνονται, με λεζάντα «Πολυπολιτισμός ή υποκουλτούρα βαρβαρική ; Από πότε η βαρβαρότητα ονομάζεται πολιτισμός ;» Το παραπάνω σχόλιο όμως αφορά τους πάντες και, για τα πάντα. Αναγκάζομαι να επεκταθώ, επειδή η δεύτερη, τρίτη γυναίκα, για μένα δεν έχει σημασία άλλωστε, του φερόμενου ως αδελφός μου, ο οποίος ζει στην Αυστραλία για πάρα πολλά χρόνια, από νεαρή ηλικία, άφησε μία απρεπή λέξη σε δύο αναρτήσεις μου, εκ των οποίων η μία ήταν με την Ελληνική σημαία και τον ρατσισμό που δέχεται ο Έλληνας. Ρατσισμό που δέχεται όχι μόνον ο Έλληνας και όσοι το αισθάνονται, άλλα άλλο τόσο ο Ελληνισμός – η Ελληνική ιδέα που αφορά την ανθρωπότητα, για την οποία έχουμε την τύχη να είμαστε οι κληρονόμοι της, δίνοντας στις μέρες μας εξετάσεις στο θέμα αυτό. Φυσικά τις απρεπείς αυτές λέξεις τις διέγραψα. Παρ’ όλα αυτά θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς, πως τελικά ο φασισμός δεν έχει να κάνει με κάποια ιδεολογία, έχει να κάνει με το ποιόν μιας προσωπικότητας, ασχέτως επιπέδου μορφώσεως. Το πόσο λεπτοφυής ή χονδροειδής αισθάνεται ο καθένας μας. Μπορεί να είναι κάποιος δεξιός ή αριστερός ή κεντρώος ή πολύφερνος δημοκράτης, αλλά να είναι εξίσου και φασίστας. Φασίστας μπορεί να είναι ο καθένας στην προσωπική και την οικογενειακή του ζωή. Φασισμός είναι οτιδήποτε που υποβαθμίζει ή κτηνοποιεί την ανθρώπινη οντότητα, πέρα από τις όποιες διαφορές. Φασισμός είναι και η απόκρυψη της αλήθειας. Φασισμός είναι να προσπαθεί να σε πείσει κάποιος πως είσαι ελέφαντας, ενώ εκείνος να είναι το παχύδερμο και να θέλει πεισματικά να σε κάνει όμοιό του. Φασισμός είναι όταν κόβεις αλυσίδες σχέσεων, ενώ ο άλλος να προσπαθεί να σου επιβάλλεται ως θύμα ή από κακεντρέχεια. Φασισμός είναι ο τυφλός εγωϊσμός. Φασισμός είναι επίσης να προσποιείσαι πως είσαι κάτι, ενώ στην πραγματικότητα είσαι κάτι άλλο. Φασισμός είναι να σπείρεις καινά δαιμόνια, να σπείρεις ψευδείς ειδήσεις ή απόψεις, ενώ μέσα σου να μην τα πιστεύεις. Φασιστικό θα ονόμαζα και οτιδήποτε χρειάζεται ένα νομοθέτημα για να κρυφτεί πίσω από αυτό. Δηλαδή ενώ υπάρχει υπέρ παραγωγή νόμων, δικαιοσύνη δεν υφίσταται. Δεν είναι οξύμωρο ; Όχι δεν είναι οξύμωρο. Δεν παράγεται δίκαιο μέσα από νόμους, αλλά μέσα από αρχές και αξίες. Όταν αυτές αγνοηθούν, τότε αναπτύσσεται η παραγωγή των νόμων. Δεν θέλω αλλά και δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο. Έχω κατά το παρελθόν επεκταθεί σε άρθρο μου «η Φασιστική Δημοκρατία». Περιέργως το αναζήτησα στο ιστολόγιο, αλλά δεν βρέθηκε. Εν πάσει περιπτώσει, αυτός που έχει την στοιχειώδη λογική και το καλοπροαίρετον των διαθέσεων του, δεν έχει ανάγκη από πολλά λόγια για να καταλάβει. Νάγια Φασισμός είναι .....

Αναρωτιέται κανείς, γιατί ο άνθρωπος δεν συνεπαίρνεται από το Ωραίο (όχι του Life style) και το Αγαθό ... (όχι του κακομοίρη) (!!) Τόσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσει ο άνθρωπος το καλλίτερο από το χειρότερο ; το κατώτερο από το Ανώτερο ;   Του είναι τόσο δύσκολο να αποκτήσει αυτήν την γνώση μόνος του και επαφίεται σε κάποιους άλλους να του πουν, πιο είναι τι ; 

Αυτό το σχόλιο το έγραψα σε μία φωτογραφία καλού μου φίλου που ανάρτησε στο F.B., η οποία απεικόνιζε ημίγυμνους ανθρώπους να αυτομαστιγώνονται, με λεζάντα «Πολυπολιτισμός ή υποκουλτούρα βαρβαρική ; Από πότε η βαρβαρότητα ονομάζεται πολιτισμός ;»  

Το παραπάνω σχόλιο όμως αφορά τους πάντες και, για τα πάντα. Αναγκάζομαι να επεκταθώ, επειδή η δεύτερη, τρίτη γυναίκα, για μένα δεν έχει σημασία άλλωστε, του φερόμενου ως αδελφός μου, ο οποίος ζει στην Αυστραλία για πάρα πολλά χρόνια, από νεαρή ηλικία, άφησε μία απρεπή λέξη σε δύο αναρτήσεις μου, εκ των οποίων η μία ήταν με την Ελληνική σημαία και τον ρατσισμό που δέχεται ο Έλληνας.  Ρατσισμό που δέχεται όχι μόνον ο Έλληνας και όσοι το αισθάνονται, άλλα άλλο τόσο ο Ελληνισμός – η Ελληνική ιδέα που αφορά την ανθρωπότητα, για την οποία έχουμε την τύχη να είμαστε οι κληρονόμοι της, δίνοντας στις μέρες μας εξετάσεις στο θέμα αυτό.  Φυσικά τις απρεπείς αυτές λέξεις τις διέγραψα.

Παρ’ όλα αυτά θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς, πως τελικά ο φασισμός δεν έχει να κάνει με κάποια ιδεολογία, έχει να κάνει με το ποιόν μιας προσωπικότητας, ασχέτως επιπέδου μορφώσεως.  Το πόσο λεπτοφυής ή χονδροειδής αισθάνεται ο καθένας μας.  Μπορεί να είναι κάποιος δεξιός ή αριστερός ή κεντρώος ή πολύφερνος δημοκράτης, αλλά να είναι εξίσου και φασίστας.    

Φασίστας μπορεί να είναι ο καθένας στην προσωπική και την οικογενειακή του ζωή. Φασισμός είναι οτιδήποτε που υποβαθμίζει ή κτηνοποιεί την ανθρώπινη οντότητα, πέρα από τις όποιες διαφορές. 

Φασισμός είναι και η απόκρυψη της αλήθειας. 

Φασισμός είναι να προσπαθεί να σε πείσει κάποιος πως είσαι ελέφαντας, ενώ εκείνος να είναι το παχύδερμο και να θέλει πεισματικά να σε κάνει όμοιό του. 

Φασισμός είναι όταν κόβεις αλυσίδες σχέσεων, ενώ ο άλλος να προσπαθεί να σου επιβάλλεται ως θύμα ή από κακεντρέχεια.   

Φασισμός είναι ο τυφλός εγωϊσμός. 

Φασισμός είναι επίσης να προσποιείσαι πως είσαι κάτι, ενώ στην πραγματικότητα είσαι κάτι άλλο. 

Φασισμός είναι να σπείρεις καινά δαιμόνια, να σπείρεις ψευδείς ειδήσεις ή απόψεις, ενώ μέσα σου να μην τα πιστεύεις.   

Φασιστικό θα ονόμαζα και οτιδήποτε χρειάζεται ένα νομοθέτημα για να κρυφτεί πίσω από αυτό. Δηλαδή ενώ υπάρχει υπέρ παραγωγή νόμων, δικαιοσύνη δεν υφίσταται. Δεν είναι οξύμωρο ; Όχι δεν είναι οξύμωρο. Δεν παράγεται δίκαιο μέσα από νόμους, αλλά μέσα από αρχές και αξίες. Όταν αυτές αγνοηθούν, τότε αναπτύσσεται η παραγωγή των νόμων.  

Δεν θέλω αλλά και δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο. Έχω κατά το παρελθόν επεκταθεί σε άρθρο μου «η Φασιστική Δημοκρατία». Περιέργως το αναζήτησα στο ιστολόγιο, αλλά δεν βρέθηκε. Εν πάσει περιπτώσει, αυτός που έχει την στοιχειώδη λογική και το καλοπροαίρετον των διαθέσεων του, δεν έχει ανάγκη από πολλά λόγια για να καταλάβει. 

Νάγια